ยังมีเมืองวุ่นวายอยู่เมืองหนึ่ง ซึ่งเต็มไปด้วยเสียงหนวกหู โหวกเหวก สาเหตุจากเจ้าเมืองไม่เคยฟังเสียงเดือดร้อนทุกข์ยากของใคร วันหนึ่งลูกชายเจ้าเมืองพยายามหาหนทางแก้ไขให้เมืองคืนสู่ความร่มเย็น ได้หนีความวุ่นวายเข้าไปหาความสงบในป่านอกเมือง จนได้พบกับมนุษย์เล็ก ๆ ได้รู้จักต้นไม้ที่งอกงามแต่ความดี เขาจึงนำเมล็ดพันธุ์นั้นกลับเมืองและช่วยเมืองพ้นภัยได้ทันท่วงที นับจากนั้นชาวเมืองเริ่มฟังเสียงกันและกันมากขึ้น แม้จะเป็นเสียงเล็ก ๆ จากคนตัวเล็ก ๆ ก็ตาม
เมื่อไหร่ที่เรามีโอกาสนั่งเงียบ ๆ รู้สึกมั้ยว่าเราจะได้ยินเสียงทุก ๆ อย่างรอบตัว ยิ่งเราได้เข้าสู่ความสงบ ทั้งภายนอกและภายในตนเองเราก็จะยิ่งได้ยินเสียงนั้น ๆมากขึ้น ดังขึ้นอิทธิวัฐก์ สุริยมาตย์ ถ่ายทอดข้อเรียกร้องให้ทุกผู้ทุกคนเงียบลง เพื่อหัดฟังเสียงผู้อื่นบ้าง การฟังกันและกัน การสื่อสารถึงกันและกัน ด้วยความซื่อสัตย์ เคารพ มีเมตตา จะทำให้เห็นคุณค่าของผู้อื่น ทำให้ใส่ใจแม้เสียงที่ได้ยินจะเป็นเสียงเล็ก ๆ จากคนตัวเล็ก ๆ แต่เป็นสะพานเชื่อมสู่สันติทั้งมวล
--สุดใจ พรหมเกิด--