เมื่ออุดมสุขกล่าวคำอำลา “ลาทีบางกอก” ในเล่มแรก เขาได้เริ่มชักจูงผู้คนเข้าสู่โลกของเขา โลกที่ผู้คนมอบรอยยิ้ม มอบความอบอุ่นแก่หัวใจ ในบรรยากาศที่แสนรื่นรมย์ของชนบทไทย อุดมสุขเดินทางมาสู่เล่ม ๒ ยังคงอบอวลด้วยความสุข สนุกสนานกับชีวิตในหมู่บ้านชนบท และก็ยังคงรดน้ำพรวนดินความหวัง... กำลังใจ ค้นหาแง่งามของชีวิต จากเหล่าคนเล็กคนน้อย ชูตะเกียงแสงหิ่งห้อยเล็ก ๆ ที่แสนเย็นตาและไม่บาดใจ เปี่ยมด้วยอารมณ์ขันแพรวพราย ด้วยสูตรหวานเย็นอย่างที่เจ้าตัวว่า เพื่อให้ผู้อ่านได้ชุ่มชื่นหัวใจกับการ์ตูนเล่มนี้
ในเล่มนี้ ครอบครัวของอุดมสุข มีชีวิตชีวาและอลวนกันมากขึ้น เมื่อต้องต้อนรับและเลี้ยงดูเด็กหญิงจอมแก่นชื่อว่า “เอื้อเฟื้อ”
ตอนที่ ๑ ศาลาคนเศร้า
ตอนที่ ๒ ทุกข์นั้นถึงตัว
ตอนที่ ๓ ด.ญ.เอื้อเฟื้อ
ตอนที่ ๔ เอื้อเฟื้อไปโรงเรียน
ตอนที่ ๕ ห้างสรรพสินค้าบิ๊กจิ้ว
ตอนที่ ๖ อะ..ถูกแว้ว..ว
ตอนที่ ๗ ทุกข์ที่แบก
ตอนที่ ๘ แผนที่ชุมชน
ตอนที่ ๙ พี่หรือน้องครับ