ในยามที่บ้านเมืองระส่ำระสาย เศรษฐกิจขึ้นๆลงๆไม่คงที่ การดำรงชีวิตมีแต่ความไม่แน่นอน ทำให้มนุษย์ไม่เชื่อใจในธรรมและผลของการกระทำ ต้องหันหน้ามาพึ่งพาเทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ให้ช่วยดลันดาลให้มีชีวิตมีแต่ความผาสุก ไม่เพียงแต่จตุคามรามเทพเท่านั้น พระพรหม พระพิฆเนศ พระถูมิหรือราหู ล้วนแล้วแต่เป็นความเชื่อที่ถูกผูกติดมากับวิถึชีวิตคนไทยมาช้านาน
พระกับญาติโยม ต้องเข้าใจและจับให้ถูกจุด ถ้าญาติโยมไม่จับจุดพระก็ต้องชี้จุดให้จับ คือ ต้องมาเน้นกันในแง่ที่ว่า เทพองค์นั้นท่านเป็นชาวพุทธที่ดี ท่านมีศรัทธามาทำหน้าที่ปกป้องรักษาพระพุทธศาสนา ท่านมาบำเพ็ญความดีของท่าน นับเป็นตัวอย่างให้เห็นว่าชาวพุทธควรจะปฏิบัติตัวอย่างนี้ๆ เราก็ควรบำเพ็ญความดีอย่างเทพองค์นี้ ควรเอาให้ท่านเป็นตัวอย่างในการที่จะพยายามทำความดีอย่างท่าน ไม่ว่าท่านทำความดี แต่เราจะคอยฉวยโอกาสเอาผลประโยชน์จากการทำความดีของท่าน
ควรเอาเทพที่ดีมาช่วยประกันใจตัวให้มั่นคงไม่หวาดหวั่นพรั่นกลัว และปลุกใจตัวให้มีกำลังใจเข้มแข็งที่จะทำการดีงามให้สำเร็จร่วมขบวนกับเทพนั้นในการบำเพ็ญความดีตลอดจนบารมีต่างๆ ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงสอนไว้ ไม่ใช่เห็นว่าท่านศักดิ์สิทธิ์แบบใจดี ก็ได้แต่หวังผลที่ตัวจะฉกฉวยเอาจากการขอให้ท่านมาบันดาลอะไรๆ ให้
- คำนำสำนักพิมพ์
- อนุโมทนา
- สนทนาธรรม "คติ-จตุคามรามเทพ"
- หลวงพ่อที่ดัง มีเทวดาใหญ่เฝ้าดู
- ที่ใหญ่แท้คือธรรม พึ่งกรรมดีกว่ารอเทวดา
- เทพดี คนดี บรรจบกันที่ธรรม
- ผู้มีปัญญา เชิญเทพพรหมมาช่วยพัฒนาบ้านเมือง
- ยุคธุรกิจฟู่ฟ่า เงินต้องมาเป็นทาสรับใช้กรรม