หนังสือ บริหารจินตนาการ กรณีศึกษาวิทยาลัยดุริยางดศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล" เล่มนี้ ได้เขียนขึ้นจากประสบการณ์ที่สั่งสมจาก "วิชาจับฉ่ายศึกษาและวิชากล้อมแกล้มวิทยา" โดยนำเรื่องราวต่างๆ เก็บเล็กผสมน้อยมาพัฒนาใช้ในการบริหารและจัดการ "วิทยาลัยในกำกับ" เนื่องจากผู้เขียนไม่ได้มีความรู้เรื่องการบริหารหรือการจัดการมาก่อน ไม่เคยทำงานบริหารใดๆ มาเลย เมื่อต้องมาทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการ "จำเป็น" บริหารวิทยาลัยดุริยางศิลป์ มหา
สารบัญ
จินตนาการว่าหมอชอบดนตรี
วิทยาลัยดนตรีในกำกับ
สร้างคนดนตรีให้เป็นทั้งคนคนดีและคนเก่ง
สร้างคนออกไปสร้างงาน
คนไทยไร้รสนิยมและไม่รู้จักของดี
ข้าราชการไทยเป็นนกน้อยอยู่ในกรงทอง
ความจริงและความถูกต้อง
มหาวิทยาลัยไทยไม่มีศิลปินและไม่มีกวี
เราทะเลาะกันเรื่องเมื่อวานนี้ แล้วเราจะมีพรุ่งนี้ได้อย่างไร
ยามสึกเรารบ ยามสงบเรารบกันเอง
กรุงศรีอยุธยาไม่สิ้นคนดี แต่คนดีของกรุงศรีอยุธยามาตอนกรุงแตก
ยิ่งสูงยิ่งหนาว แต่ยิ่งสูงอากาศยิ่งดี
ยาจกนั่งอยู่บนถงทอง
พรสรรค์สร้างได้ ไม่ต้องคอยเทวดา
ดนตรี พรสวรรค์ที่ต้องสร้าง
ฯลฯ