ฉันเนี่ยนะ....องค์หญิง ไม่เห็นจะจำได้เลยว่าไปเป็นตั้งแต่ตอนไหน แล้วเป็นไปได้ยังไงเนี่ย คนพวกนี้ต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆ อยู่ๆมาหาว่าฉันเป็นองค์หญิง ก็ฉันเป็นแค่เด็กม.ปลายธรรมดาๆเองนะ จะไปรับหน้าที่สำคัญแบบนั้นได้ยังไง แต่เอ...การเป็นองค์หญิงมันก็ไม่ได้แย่ไปเสียทุกอย่างหรอก อย่างน้อยก็มีนายองครักษ์นาคินแสนดีสุดหล่ออยู่เคียงข้าง และคงจะดีกว่านี้ถ้านายนั่นไม่เอาแต่กวนประสาทฉันท่าเดียว ตกลงนายจะมาปกป้องหรือทำฉันประสาทกลับกันแน่ฮะ! ศึกครั้งนี้หนักหนายิ่งนัก ชักจะหวั่นๆหัวใจอย่างบอกไม่ถูก นอกจากสู้กับการเป็นองค์หญิงแล้ว ฉันยังต้องรบกับองครักษ์ตัวเองอีกต่างหาก เอาล่ะ...ตายเป็นตาย! อย่างมากก็แค่ทำปราสาทฟารันวอดวายเท่านั้นแหละ