เมื่อพูดถึงคำว่า "แก่" หลายคนรู้สึกหวาดกลัวและไม่อยากฟัง ทั้งนี้เนื่องจากภาพของคนแก่ที่คนทั่วไปมองเห็นก็คือ คนเหี่ยวๆ หน้าตายู่ยี่ หูตึง ตาฟาง ฟันหลุดหมดปาก เดินกระหย่องกระแหย่งงกๆเงิ่นๆ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่โรคภัยไข้เจ็บ วันๆลืมตาขึ้นมาดูโลกด้วยความรู้สึกที่เซ็ง เหงาหงอย ไม่มีอะไรให้ทำ ทำอะไรๆก็ไม่ค่อยจะได้ โลกของคนแก่จึงเป็นโลกสีเทาหม่นๆ เป็นโลกที่ปราศจากแสง สี เสียง น่ากลัวยิ่งนัก ถ้าหากเป็นไปได้ใครๆก็อยากหลีกเลี่ยงจากสภาพเช่นนี้ ในขณะเดียวกัน มนุษย์ทุกคนก็ปรารถนาอยากมีอายุยืนยาว เมื่อมีอายุยืนยาว ใครเล่าจะหลีกหนีความแก่ได้
หนังสือเล่มนี้ได้เขียนถึงความเจ็บปวด เงียบเหงา ความทุกข์ยากลำบากนานาประการของคนชรา ผู้เขียนเองก็เป็นคนสูงอายุ จึงสามารถหยิบยกปัญหาเหล่านี้ออกมาพูดคุยได้อย่างแจ่มแจ้ง โดยเชื่อว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็นประโยชน์ต่อคนชรา และสามารถเป็นคู่มือให้แก่หนุ่มสาวที่จะย่างเข้าสู่โลกคนชราในอนาคต
ความแก่ไม่ใช่เรื่องน่าดีใจ แต่วัยชราก็มีด้านที่ยิ่งใหญ่ของมัน การหวนรำลึกถึงความหลังในช่วงชีวิตอันจำกัดช่วงนี้ ทำให้เราตระหนักถึงความล้ำค่าของชีวิตและทราบว่าอะไรคือแก่นแท้ของชีวิตอันจำกัดช่วงนี้ อะไรคือมาตรฐานแห่งความงามของสรรพสิ่ง ขณะเดียวกัน ก็รู้สึกรักและหวงแหนเวลาแห่งชีวิตที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดนี้อย่างยิ่ง
ถ้าหากเรายืนอยู่บนจุดของคนวัย 30 เศษ แล้วมองดูคนแก่คนอื่น เราอาจรู้สึกว่าช่วงเวลากว่าจะแก่นั้นช่างเนิ่นนานเหลือเกิน แต่เมื่อเหตุการณ์เกิดขึ้นกับตัวเราเอง ช่วงเวลาที่ว่านี้ก็สั้นแสนสั้น ก็อย่างเช่นจากวัยเด็กถึงวัยกลางคนของคนเราไงล่ะ เผลอแผล็บเดียว เด็กตัวเล็กๆ เมื่อวันวานก็กลายเป็นคุณลุงคุณป้าในวันนี้เสียแล้ว วัยชราก็เช่นกัน อีกแค่ 30-40 ปี มันไม่นานสำหรับชีวิตของเรา
1. ยึดติดอดีต หรือปล่อยวางอย่างสร้างสรรค์
2. ด้านดีๆของชีวิตกับการคิดเริ่มต้นใหม่
3. เริ่มสร้างฝันก่อนวัย 60
4. แฮปปี้ไลฟ์ กับเส้นทางใหม่ที่เลือกเอง
5. จิตใจที่ซุกซน เพิ่มชีวิตให้มีชีวา
6. คนมีความคิดสร้างสรรค์ไม่มีวันแก่
7. เริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ทุกวัน กับโลกใบใหม่ในใจเราเอง
8. ขึ้นอยู่กับวิธีคิด ชีวิตเราเราเลือกเอง
9. เดินไปข้างหน้าอย่างมีศรัทธา และเป้าหมาย
10. มีเป้าหมายชีวิตก็มีสีสัน
ฯลฯ
ผมเห็นแก่คนหลายคน...เป็นคนที่ดูอย่างไรก็ไม่แก่ ดูอย่างไรก็น่าอิจฉา
คนแรก - - อ.วิชัย ธรรมชอบ เป็นอดีตผู้ว่าราชการหลายจังหวัด ยุค คมช. ท่านเป็นเลขาธิการรัฐมนตรีมหาดไทย อายุใกล้ 70 ยังหล่อ สมาร์ท นอนเที่ยงคืน ตื่นตีห้า ฟิตปั๋ง ทั้งสอนหนังสือ ทั้งบรรยาย เดินทางไปทั่วประเทศ สาวๆ ยังแอบปลื้ม
ท่านพิมล แจ่มจรัส เป็นนักเขียน เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยเอกชน เป็นกรรมการตัดสินรางวัลซีไรท์ ยังกระชุ่มกระชวยแม้วัยจะเลย 70 ไปแล้ว
อาโรม บุญนาค ผู้กำกับภาพยนต์ไทยในอดีต ปัจจุบันเป็นเจ้าของที่ดินขนาด 70 ไร่ ที่ศรีสวัสดิ์ กาญจนบุรี เป็นเกษตรกร เป็นนักศึกษาในโลกเทคโนโลยี ยังควบขับรถปิคอัพคู่ใจเดินทางอาทิตย์ละหลายร้อยกิโล แม้จะเลยวัย 70
ผมเคยคุยกับท่านเหล่านั้น ว่าอยู่อย่างไร กินอย่างไร คิดอย่างไร ใช้ชีวิตอย่างไร
ทำไมจึงฟิตปั๋ง และใช้ชีวิตได้อย่างมีรสชาติ
ผมทราบคำตอบแล้ว
คุณก็จะได้ทราบ ถ้าอ่านหนังสือเล่มนี้
คณาทัต จันทร์ศิริ
ประธานมูลนิธิกู้ภัย (FARA) ภาคพื้นเอเชีย แปซิฟิค