จะแปลกไหม ถ้าคนที่พรากวิญญาณไปจากนักฆ่าทั้งหลาย เป็นเพียงผู้หญิงที่มีรูปร่างยั่วยวน ซึ่งหาปืนได้จากที่ไหนสักแห่งเป็นอาวุธคู่กาย และฆ่าคนที่มัวมองหน้าอกของเธอได้ในทันทีโดยไม่ต้องใช้ความยั้งคิดใดๆทั้งสิ้น
เธอไม่ได้เล็งด้วยข้อมือ ไม่ได้เล็งด้วยสายตาทว่าเป้าบินซึ่งร่อนห่างออกไปร้อยเมตรก็แตกกระจายไม่ใช่ที่หนึ่งหรือสอง แต่อันที่สามสิบสี่แล้วก็ไม่พลาด แค่อาศัยจินตนาการเล็กๆเท่านั้นเอง เธอไม่ได้เห็นเป้าบินแต่เห็นหัวมนุษย์ เธอไม่ได้ซ้อมยิงปืน แกลังฆ่าคน ปัญหาอยู่ตรงว่าเธอเบื่อกับการจินตนาการแล้วน่าจะลองกับตัวคนจริงๆ ถ้าใครยอมเอาหัวมาให้เธอลองจไม่ลืมพระคุณเลย