หลังจากที่เคยรู้จัก ชื่อของประภาส ชลศรานนท์ มานานนับสิบปี เคยเห็นเขาแถวๆสถาปัตย์จุฬาฯ เป็นหนุ่มหน้าขาวตัวเล็กๆ และรู้จักอีกครั้ง เพราะ "เฉลียง" และเพลงที่ประภาส ชลศรานนท์ แต่งและรวมถึง นิตยสารของศิษย์สะดือที่เขาก่อตั้งขึ้นกับเพื่อนพ้องน้องพี่สมัยนั้นราว 10 กว่าปีแล้ว สำหรับคนอื่นๆการเดินทางไปกับตัวหนังสือของประภาสอาจเป็นหมือนการเล่น "จิ๊กซอร์" มีมุมมองของศิลปะ จินตนาการ การดำเนินชีวิต ที่ในภาษาศิลปะเขาว่าฮาร์โมนี่ ในประติมากรรมในเสีบงดนตรีและในชีวิต
สนามความคิดความกว้าง 4 นิ้ว กับความสูงประมาณ 20 นิ้ว ในคอลัมน์นี้มีความหมายตรงข้ามกับสนามรบ ที่มีความหมายเพราะว่า พี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ ทำให้เห็นว่า "เครื่องมือมนุษย์" อันทรงประสิทธิภาพสูงสุดนั้นคืออะไร? เป็นบัญชรที่ทำให้คนอ่านเก่าใหม่หันมาสนใจในมุมคิดของเขาอย่างอบอุ่นตั้งแต่เริ่มแรก เป็นเสน่ห์อันเย้ายวน ที่ดึงดูดให้คนรุ่นใหม่ช่างคิด พลิกอ่านด้วยความกระหายและรอคอย "อาทิตย์หน้า" อย่างจดจ่อ เป็นตัวหนังสือของเพื่อน หรือพี่ขาย หรือน้องชายสักคน ที่หลายคนอยากคุยด้วย
- เดินไปข้างหน้า/ตามหาความสุข
- พระเจ้ากำหนด
- มหัศจรรย์แห่งเลขเก้า
- ผู้หญิงสวย
- เรื่องส่วนตัว
- มหัศจรรย์แห่งเลขเก้า(อีกแล้ว)
- ศิลปินวาดไก่
- รับน้อง
- ชีวิตคืออะไร
- ทำดี ได้ดี
...ฯลฯ...