หลายครั้งที่เราบอกว่าเราเข้าใจความรู้สึกคนอื่น จะมีสักกี่ครั้งที่เราเข้าใจเขาจริงๆ
เวลาเพื่อนอกหัก เพื่อนแอบรักคนมีเจ้าของ เพื่อนผิดหวังซ้ำซากกับคะแนนสอบที่ออกมาได้ที่โหล่ หลายครั้งเราปลอบโยนเพื่อนด้วยประโยคว่า "ฉันเข้าใจแกนะ" แต่จะมีสักกี่ครั้งที่เราเข้าใจเขาจริงๆ และรู้สึกเจ็บปวดได้เท่าๆกับเขาจริงๆ
ส่วนมากแล้ว เราก็ทำได้แค่ เข้าใจ...แต่ไม่เคยเข้าไปถึงหัวใจ
เราอาจรู้ว่าคนๆนี้กำลังเจ็บ แต่เราก็ไม่ได้เจ็บเท่ากับเขา เราอาจรู้ว่าคนๆนี้กำลังมีความสุข แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะมีความสุขเท่ากับเขา เราอาจเชื่อว่าคนตรงหน้าเขารักเรา แต่เราก็ไม่มีทางรู้สิ่งที่อยู่ในหัวใจของเขาจริงๆ ได้เลย
ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นโชคดีหรือโชคร้ายที่ฉันมีเซ้นส์อ่านใจคนอื่นได้ เพราะมันทำให้ฉันวุ่นวายจนลืมฟังเสียงหัวใจตัวเองน่ะสิ รักวุ่นวายพันกันอุตลุตถึงทำให้ฉันปวดหัวอยู่นี่ไง
ก็ใครจะไปนึกล่ะว่า คนน่ารักไ อย่าง "ชิน" ที่ฉันรู้สึกดีด้วยมานานเป็นปีๆ กลับไม่ใช่คนที่หัวใจต้องการ แต่หัวใจดันไปรักนายปากร้ายอย่าง "เฟย์" คนแปลกหน้าที่เข้ามาทำให้ชีวิตฉันปั่นป่วนไปหมด
ถ้าแค่ฉันหัดฟังเสียงหีวใจตัวเองดีๆ ตั้งแต่ทีแรก เรื่องวุ่นๆ ก็คงไม่ต้องเกิดขึ้น และความรักก็คงไม่มาลงตัวเอาตอนที่เกือบจะสายไปอย่างนี้หรอก เฮ้อ แต่ยังไงก็ขอบคุณนะ ที่มันเป็นแค่ "เกือบ" จะสายไป