ถั่วงอกเป็นพืชอายุสั้นมาก เปรียบเหมือนธุรกิจบางประเภทที่มีงานทำในระยะเวลาสั้น ซึ่งทำให้เจ้าของธุรกิจหรือผู้ทำงานในธุรกิจประเภทนั้น ต้องหางานเข้ามาในธุรกิจตลอดเวลา มีความเหนื่อยในการหางาน และหาเงิน นอกจากนั้นรายได้ที่เกิดจากธุรกิจก็มีไม่มากนักเปรียบเหมือนการขายถั่วงอก หรือบางคนได้เลือกทำในธุรกิจที่มีงานทำในระยะเวลาปีหรือสองปี ก็เหมือนได้ปลูกไม้ล้มลุกที่ยังต้องพบกับความเหนื่อยหน่าย ในการหางานตลอดเวลาเหมือนกันในขณะที่คนมีความสามารถเท่ากันหรือน้อยกว่า แต่มีโอกาสดีกว่าได้ประกอบธุรกิจที่มีการลงทุนแล้ว มีรายได้ต่อเนื่องในระยะยาวซึ่งนับว่าเป็นที่โชคดี เพราะได้ทำงานในธุรกิจที่เปรียบเหมือนการปลูกไม้ยืนต้น ทำให้สามารถเก็บดอกผลกิน หรือขายมีรายได้ต่อเนื่องในระยะยาว พ่อ แม่ แต่ละคนต่างก็มีความปรารถนาที่จะให้ลูกมีความสุข ประสพความสำเร็จในชีวิต มีหน้าที่การงานที่ดี มีฐานะที่มั่นคง ดังนั้นพ่อแม่ก็ทำทุกอย่าง ที่จะให้ลูกไปสู่เป้าหมายที่วางไว้
อย่าให้ลูกปลูกถั่วงอก เป็นการบอกเล่าถึงประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งในประเทศและต่างประเทศ ที่ได้รู้ได้เห็น เพื่อให้พ่อแม่เห็นความสำคัญในการสร้างพื้นฐานที่ดีให้กับลูกในด้านต่าง ๆ กล่าวคือ การสร้างนิสัยที่มีระเบียบวินัย มีความซื่อสัตย์ มีคุณธรรม การรู้จักคิดวิเคราะห์ในด้านต่าง ๆ อย่างเป็นระบบ ลักษณะการเป็นผู้นำ การเลือกเรียน การเลือกประกอบอาชีพและการทำบุญ จากพื้นฐานที่ดีดังกล่าวก็จะส่งผลดีต่อการดำเนินชีวิตในอนาคต รวมทั้งมีโอกาสในการประกอบอาชีพที่ดี หรือเป็นเจ้าของธุรกิจประเภทไม้ยืนต้นที่มีความมั่นคง ทำให้มีชีวิตความเป็นอยู่อย่างสบายในสังคม แต่การที่เราจะประสพความสำเร็จในชีวิตหรือไม่นั้น ยังมีปัจจัยที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งคือ บุญกรรมของแต่ละคนที่ได้ทำมาอีกด้วย
- เกิดมาทำไม
- รู้จักวัดมั้ย
- สอนลูกให้ทำบุญ
- สร้างเกราะให้ลูก
- อย่าปั้นลูกอย่างที่ตัวเองอยากเป็น
- สร้างความเป็นผู้นำและมีน้ำใจ
- หาโรงเรียนให้ลูก
- ไปเที่ยวโลกกว้าง สร้างวิสัยทัศน์
- คิดให้ล้ำหน้าผู้อื่น
- เรียนอะไรดี
...ฯลฯ...