สิ่งที่ผู้เขียนตั้งใจนำเสนอในนิยายเรื่องนี้ก็คือ ความรักที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและเข้าใจกัน แม้ในชีวิตจริงเราอาจจะพบความใคร่ที่อนุมานว่าเป็นความรัก โดยเฉพาะกับผู้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ซึ่งนั่นไม่อาจบอกได้ว่าเป็นความเข้าใจที่ถูกหรือผิด แต่ถ้าลองนึกไปถึง ซินเดอเรลล่า สโนไวท์ เจ้าหญิงนิทรา นางอุทัยเทวี นางมโนราห์ หรือบรรดานางเอกทั้งหลายที่ปรากฏอยู่ในละครนั้น ขั้นตอนในการดำเนินชีวิตกว่าจะได้พบความผาสุกในปราสามกับเจ้าชายนั้น ไม่ได้หวานหยดหรือสวยหรูบนกลีบกุหลาบ หากแต่พวกเธอต้องห่อหุ้มร่างกาย และสุดท้ายรางวัลแห่งความดีก็คือ การได้ครองคู่กับผู้ชายที่ดีที่สุดในเมืองนั้นๆ ซึ่งนั้นก็คือความคุ้มค่าสำหรับผู้หญิงที่คู่ควร
รักของเภตรา สาวชายไทยผู้อาภัพจะลงเอยได้อย่างไร ระหว่าง ความพลัดพราก ซึ่งเธอจำต้องจากไปด้วยความอาวรณ์ หรือ ราชินีแห่งวาดิเมียร์ หนึ่งเดียวในพระทัยของพระเจ้าเชสท์ อาดีน กษัตริย์หนุ่มผู้ครอบครองดินแดนแห่งฝัน