ในโลกที่หาคนประสบความสำเร็จได้ง่ายกว่าการหาคนธรรมดา เราอาจเชื่อกันว่า ความสำเร็จของใครสักคนมันเกิดขึ้นได้เพราะความเก่งและความขยันของเขาที่มากกว่าคนทั่วไปนัก แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง แล้วทำไมคนอีกตั้งมากมายที่ขยันเหมือนกัน เก่งเหมือนกัน กลับไม่ประสบความสำเร็จได้อย่างที่ควรจะเป็น แท้จริงแล้วคนที่ประสบความสำเร็จนั้นขยันกว่า เก่งกว่า หรือแค่เพราะว่าเขาโชคดีกว่าคนอื่นกันแน่?
"นัสซิม นิโคลาส ทาเลบ" ผู้จัดการกองทุนเฮดจ์ฟันด์พันล้าน คือคนที่ตั้งคำถามนี้ให้สังคมได้คิด ต่อความสำเร็จที่เกิดขึ้นกับทุกคน ไม่เว้นแม้แต่ของตัวเขาเอง
ด้วยประสบการณ์นับสิบปีในโลกการลงทุน ผ่านวิกฤตเศรษฐกิจหลายครั้งแต่ก็ยังทำเงินได้ เขาพบเจอคนมากมายที่สำเร็จได้เพียงเพราะโชค แต่เมื่อถึงคราวที่พระเจ้าไม่เข้าข้าง โชคชะตาก็พร้อมจะทำลายความสำเร็จที่ผ่านมาจนไม่เหลือชิ้นดี
เพราะอะไร ทาเลบถึงเชื่อว่า โชคชะตา มีอิทธิพลมากกว่าที่ใครหลายคนคิด ในสังคมที่คนสำเร็จพูดอะไรก็ได้แต่คนพ่ายแพ้ไม่มีโอกาสได้พูด เราจะรู้ได้อย่างไรว่าคนๆ นั้นสำเร็จได้เพราะฝีมือ หรือแค่เพราะโชคดี และที่สำคัญที่สุด เราต้องทำอย่างไรถึงจะใช้ประโยชน์จากโชคชะตาได้เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม และจะป้องกันตัวเองอย่างไรในวันที่โชคชะตาไม่เป็นใจกับสักเรื่องในชีวิต
มันจะเป็นเพราะ ฝีมือ โชคชะตา หรือว่าสุ่ม ไม่มีคนผู้ใดสามารถกำหนดโชคชะตาได้ แต่ทุกคนเลือกได้ว่าอยากถูกหลอกด้วยโชคชะตาต่อไป หรือใช้ประโยชน์จากมัน
ส่วนที่ 1 คำเตือนของโซลอน ความเบ้, ความอสมมาตร, การอุปนัย
- บทที่ 1 ถ้าคุณรวยมหาศาลแล้วทำไมคุณถึงไม่ฉลาด?
- บทที่ 2 วิธีการทางบัญชีแบบพิลึกกึกกือ
- บทที่ 3 ใช้คณิตศาสตร์เยียวยาประวัติศาสตร์
- บทที่ 4 การสุ่ม ความไร้สาระ และแนวคิดทางวิทยาศาสตร์
- บทที่ 5 การอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมน้อยที่สุดวิวัฒนาการสามารถถูกหลอกด้วยการสุ่มได้หรือไม่?
- บทที่ 6 ความเบ้และความอสมมาตร
- บทที่ 7 ปัญหาของการอุปนัย
ส่วนที่ 2 ลิงบนเครื่องพิมพ์ดีด อคติของผู้ที่อยู่รอดและอคติอื่นๆ
- บทที่ 8 เศรษฐีเงินล้านข้างบ้านที่มีมากเกินไป
- บทที่ 9 การซื้อๆ ขายๆ มันง่ายกว่าทอดไข่มาก
- บทที่ 10 ผู้แพ้ได้ไปทุกสิ่ง - บนชีวิตที่ไม่ได้เป็นแบบเชิงเส้น
- บท 11 การสุ่มและจิตใจของเรา : เราตาบอดกับเรื่องของความน่าจะเป็น
ส่วนที่ 3 หยอดขี้ผึ้งไว้ในหูของผม
- บทที่ 12 เห็บของนักพนันและนกพิราบในกล่อง
- บทที่ 13 คาร์เนอาดีสมากรุงโรม : บนความน่าจะเป็นและความขี้สงสัย
- บทที่14 แบคคัสละทิ้งแอนโทน
คำส่งท้าย โซลอนเคยบอกคุณแล้ว
บทส่งท้าย ความคิดต่อยอดสามประเด็นที่ได้จากตอนอาบน้ำ