ในที่สุดเจียงเสวี่ยหนิงก็ประจักษ์ชัด ความทรงจำและความรู้สึกนานัปการระหว่างนางกับจางเจอสลักตรึงแน่นเกินไป ไม่ว่าอย่างไรเส้นทางระหว่างนางกับเขาก็ยากจะบรรจบเสียแล้ว
ความรักอันไม่อาจสมหวัง ภยันตรายอันดับไม่ถ้วนผลักดันให้นางคิดจะออกจากเมืองหลวง เพียงแต่รองราชครูผู้เป็นกึ่งนักปราชญ์ผู้นั้นกลับคว้ามือนางพร่ำพูดถ้อยคำมากมาย ทั้งดึงดัน ทั้งแฝงความวิงวอน นางหันหลังผละจากอย่างไม่ไยดี มุ่งไขว้คว้าอิสรเสรียังเจียงหนาน
สองปีผันผ่าน องค์หญิงใหญ่ถูกบีบคั้น นางจึงต้องกลับมาร่วมมือกับเขาเพื่อก่อการใหญ่อีกครา หรือโชคชะตาจะเป็นดั่งที่เซี่ยเวยเคยว่าไว้... ที่แท้แล้วต่อให้หนีไปแสนไกล ความอาวรณ์ก็จะกักขังนางไปตลอดกาล!