หากพิธีวิวาห์คือปลายทางของชีวิตคู่ และทะเบียนสมรสคือประกาศนียบัตรประกาศถึงความมั่นคงในหนทางแห่งรักจริง "เพียงขวัญ" คงไม่ต้องน้ำตาตกใน กอดได้แต่ทะเบียนหากใช่ตัวของ "ภคิน" ผู้ชายที่เธอรักและทุ่มเทให้มาตลอด ตราประทับใดๆ คงช่วยให้ชีวิตสมรสของเธอราบรื่นไม่ได้ หากบนเส้นทางแห่งรักไม่มีเพื่อนร่วมทาง แต่มีเพียงหัวใจเธอเพียงดวงเดียว กว่าเขาจะเห็นค่าและรู้ซึ้ง ขวัญเธอก็แทบจะหายไปถึงไหนต่อไหนแล้ว