"ยวนยาง" ถูก "สิงฮูหยิน" เกลี้ยกล่อมให้เป็นอนุภรรยาของ "เจี่ยเช่อ" นางยืนกรานไม่ยินยอม ท่านนายแม่ทราบเรื่องเข้าก็กล่าวว่าไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีวันยกยวนยางให้เจี่ยเช่อจึงจำต้องรามือไป "เซวียผาน" ที่เพิ่งรู้สึกว่าตนเองใช้ชีวิตอย่างไร้ประโยชน์จึงตัดสินใจไปเรียนทำการค้าและออกท่องโลกภายนอก "ท่านน้าเซวีย" และ "เซวียนเป่าซ่าย" ต่างเสียใจต่อการจากกันชั่วคราวในครั้งนี้ "จื่อเจวี้ยน" พูดลองใจ "เจี่ยเป่าอวี้" ว่า "หลินไต้อวี้" จะกลับบ้านที่ซูโจว ส่งผลให้เจี่ยเป่าอวี้นิ่งงันราวกับตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง พร่ำเพียงว่าให้อย่างไร "หลินไต้อวี้" ก็ห้ามไปจากที่นี่ สภาวะบีบบังคับทั้งหลายจะนำมาซึ่งความสะเทือนใจมากน้อยเพียงไร? ติดตามพร้อมกันได้แล้วในเล่ม