ฝ่าพระหัตถ์แนบเข้ากับผิวแก้มนวล ชุ่มชื้นด้วยคราบน้ำตา หากมิอาจหยุดยั้งอัสสุขชลที่ร่วงหลั่งริน ท้ายสุดต้องทรงโอบเจ้าร่างน้อยลงแนบข้าง ใช้แผ่นอุระเป็นที่รับความทุกข์โศกทั้งมวลลง แม้ไร้ซึ่งถ้อยคำปลอบประโลมอ่อนหวาน หากพระหัตถ์ที่เฝ้าลูบไล้ทะนุทะนอมไปตามหลัง ไหล่บอบบางของคนเจ้าน้ำตา...ราวบอกแทนได้ถึงทุกสิ่ง...