เสน่หา...ตามรอยรักที่น่าพรั่งพรึง แรงพยาบาท...เฝ้ารอคอยเจ้าชีวิต "รังสิมัน" ในภพชาติใหม่ ทว่า...มิอาจพรากรอยรักนี้ให้นิรันดร์ไปได้ แต่ภพชาติใหม่จะเป็นเช่นไรต่อไปเล่า เมื่อนางตามล่ารอยรักแต่แรงพยาบาทมีมากล้นพ้นทวี ความรัก ความพยาบาท และการรอคอยท่ามกลางความหวังในการตัดสินใจของชายอันเป็นที่รักของหญิงนางเดียวที่เขาไม่คิดให้อภัย นางผิดอะไรนักหรือจึงทำให้เขาแค้นมากเพียงนี้ เมื่อเขาแค้นนางย่อมพยาบาท เส้นทางสายนี้จะมีวันมาบรรจบพบรักสมหวังกันได้หรือไม่หนอ เมื่อทั้งรัก และพยาบาทเช่นนี้?