"อันทอน" ส่องแสงไปยังประตูห้องใต้ดิน แล้วกลัวๆ กล้าๆ ที่จะขยับขาเดินไปทางนั้น เขาเดินไปทางโถงห้องใต้ดิน กลิ่นสาบหืนของราและมอสกับกลิ่นเหม็นเน่าฉุนแรง แต่มันไม่ได้เหมือนกับกลิ่นในหลุ่มซ่อนชล็อตเท่อร์ชไตน บางทีคงเป็นเพราะกลิ่นที่นี่มันหวานเอียนๆ เจืออยู่ด้วย อย่างที่อันทอนเคนได้กลิ่นมาก่อนหน้านี้แล้ว...
ทันใดอันทอนก็รู้ว่าเป็นกลิ่น "ลิลลี่ ออฟ เดอะ วัลลี่" ของ "อิคโน ฟอน รันท์" นั่นเอง แล้วกลิ่นนี้ก็แรงขึ้นทุกทีที่เขาก้าวใกล้เข้าไป ถ้านี่เป็นที่ซ่อนของอิคโน ฟอน รันท์จริง นี่มันก็ต้องอยู่หลังประตูห้องใต้ดินบานนี้ซึ่งอยู่ตรงสุดโถงทางเดินนี้แน่นอน อันทอนรู้สึกว่าหัวใจเขาเต้นรัวเป็นระวิง เมื่อเขามาหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูนั่นเอง แล้วก็ค่อยๆ กดมือจับลงช้าๆ เสียงเอี๊ยดดังเสียดประสาททำให้ขาแข็ง เขาไม่ได้เตรียมใจมาเห็นภาพนี้มาก่อน ความตกใจมีมากจนเขาปิดประตูกระแทกลงที่เดิมอย่างรวดเร็ว...
- ค้างคาวหนังสือ
- เด็กใส
- ร้านบริการตัวเอง
- แฟชั่นโชว์
- ลมกลางคืน นิ่งสนิทและแผ่วเบา
- ไม่จริงเสียทั้งหมด
- เวลาให้คิด
- ผู้เชี่ยวชาญเรื่องต้นไม้
- ฝ่ามือที่เปียกชื้น
- กล้ามาก
ฯลฯ