ณ จุดกึ่งกลางระหว่างโลกคู่ขนานสองใบ "ฌอห์ณ จินดาโชติ" เขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้น... "ใบหนึ่ง" คือโลกอันทันสมัยและสดใหม่ของหลานสาวหลานชาย "อีกใบ" คือโลกในอดีตที่กำลังเลือนหายของคุณปู่... เขายืนอยู่ตรงกลาง เฝ้ามองชีวิตพวกเขา ชีวิตที่อยู่บนดาวเคราะห์ดวงเดียวกัน แต่เหมือนอยู่คนละมิติ...
หลานชายและหลานสาวของฌอห์ณอยู่ในช่วงวัยกำลังเรียนรู้ อ่านออกเขียนได้ และจดจำ พวกเขากำลังวิ่งเล่นอย่างสนุกสนานบนสนามหญ้าของโลกความจริงยุคใหม่ ที่ทุกสิ่งล้วนน่าตื่นตาตื่นใจ เกิดขึ้นเร็วในอัตราเร่ง และพร้อมจะหายลับไปอย่างรวดเร็ว ส่วนคุณปู่ของฌอห์ณอยู่ในช่วงเวลาแห่งอดีต เรื่องราวของเขาผ่านมาเนิ่นนาน และกำลังอยู่ในช่วงเวลาของการลืมมากกว่าจำ ทุกสิ่งคล้ายเป็นภาพฝันอันพร่าเลือน คล้ายภาพเขียนที่สีกำลังหลุดร่อน แต่ถ้ามองดูช้าๆ อย่างพิจารณา ร่องรอยในภาพเก่านั้นกลับมีค่าและน่าจดจำ
เมื่อคนหนึ่งกำลังจะจำ อีกคนหนึ่งกำลังจะลืม ฌอห์ณ คนที่อยู่ระหว่างโลกคู่ขนาน จึงอยากจะสร้างสะพานให้คนทั้งสองเชื่อมโยงเข้าหากัน... นี่คือผลงานเขียนอบอุ่นลุ่มลึก เล่มที่สองของ "ฌอห์ณ จินดาโชติ" ชายหนุ่มนักสะท้อนเรื่องราวผ่านกาลเวลา สุข ทุกข์ สนุก เศร้า ทุกเรื่องราวสำหรับเขา เมื่อมองผ่านกาลเวลา... มันคือเรื่องที่ดี "เพราะเรื่องที่ดีนั้นควรค่าแก่การเก็บไว้สอนใจ มากกว่าจะทิ้งให้เลือนหายไปกับกาลเวลา"
"ฌอห์ณ" เป็นคนช่างสังเกตและเล่าเรื่องเก่ง เรื่องเล่าของเขาจึงมีมุมและมิติที่นสนใจ แตกต่างจากที่เคยอ่าน ๆ มา สำนวนของเขาเรียบง่าย แต่ลุ่มลึก อ่านง่าย ไม่นานก็จบ แต่ตัวอักษรในหนังสือได้ทิ้ง "ตะกอนความคิด" ตกค้างอยู่ในใจให้เราครุ่นคิดต่อ...ไม่ธรรมดา
-- หนุ่มเมืองจันท์ --
ผมไม่สงสัยเลยว่าทำไมเขาเล่นละครได้ดี ทำไมเขามีชื่อเสียงและเป็นคนที่เข้าใจชีวิตได้มากขนาดนี้ จากการได้ทำงาน รู้จักทั้งในฐานะผู้กำกับกับนักแสดง พี่ชายกับน้องชาย เพื่อนมนุษย์กับเพื่อนมนุษย์ ผมสรุปได้ว่าไม่มีเรื่องบังเอิญในชีวิต ไม่มีความสำเร็จที่ได้มาอย่างโชคช่วย ทุกอย่างล้วนมาจากความมานะพยายาม และความลุ่มลึก ละเอียดกับทุกๆ ชีวิตที่อยู่ข้างตัว หนังสือเล่มนี้ จะสะท้อนความคิดและตัวตนของ ฌอห์ณ จินดาโชติ ได้เป็นอย่างดี อยากให้ลองอ่านดูครับ
-- นิพนธ์ ผิวเณร (พี่ป้อน) --
ตอนที่อ่านใดนัทรู้สึกว่าสิ่งที่ฌอห์ณบันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้ ก็คือน้องชายหนุ่มผมดำคนนั้นที่โดนัทรู้จัก คนที่เขียนได้ทั้งวัน คนที่มีแต่รูปคนอื่นในกล้อง คนที่ไปได้ทุกที่ คนที่อยู่กับใครก็ได้ ส่วนใครที่คิดว่าฌอห์ณซับซ้อน มันคือใช่เลย คือฌอห์ณซับซ้อน เราอาจจะต้องเปิดประตูหลายบานหน่อยกว่าจะถึงประตูชั้นในสุดของเขา แต่ในความซับซ้อนนี้เขาก็เปิดเผยมาก ๆ แม้แต่มุมที่อ่อนไหวมากที่สุด แอบกระชิบ...หนังสือเล่มนี้เปิดไปไม่กี่หน้าคุณก็เจอฌอห์ณแล้ว
-- มนัสนันท์ พันเลิศวงศ์สกุล (พี่โดนัท) --
ดิฉันได้อ่านหลาย ๆ บทในหนังสือเล่มนี้ ก็เห็นว่ามันสะท้อนคุณสมบัติอันย้อนแย้งทั้งหลายของพี่ฌอห์ณได้ดีเหลือเกิน มันมีความรอบรู้ แต่ก็พร้อมจะเปิดรับเรื่องราวใหม่เสมอ เราเห็นความจริงจัง แต่ก็มีความดื้อความซน อยู่เป็นระยะ ที่สำคัญที่สุด มันเป็นเรื่องราวง่าย ๆ แต่เรารู้ว่ากว่าจะตกตะกอนมาได้ มันไม่ง่าย คำนิยมจากดิฉันเขียนจบใน 10 นาที เพราะไม่ต้องพยายามอะไรมากเลยกับพี่ฌอห์ณ มันมาของมันเองเรื่อย ๆ เพราะเขาเป็นคนพิเศษของดิฉันจริง ๆ
-- นิติ ชัยชิตาทร (พี่แป๋ม) --