เพราะข้อมูลที่เราถูกบันทึกลงในจิตใจของเราทุกวันคือความไม่ดีของคนอื่น จนวันหนึ่งเราเลยมองคนอื่นไม่ดีไปเสียทั้งหมด เห็นอะไรผิดหูผิดตาก็เป็นอันต้องตั้งวงวิพากษ์วิจารณ์โดยลืมไปว่า สิ่งเหล่านั้นได้ทำลายสุขภาพจิตที่ดีไปจนหมดสิ้น เราจึงอยู่ในโลกและโรคที่เต็มไปด้วยความทุกาข์ ความแก่งแย่งและแข่งขัน จนมีแต่สายตาที่แพ่งมองแต่ความทุกข์ ความผิด ข้อติ ชัยชนะ ลืมนึกถึงความสุข ความดี การยกย่อง ความพ่ายแพ้ และมุมเล็กๆ ที่ใครสักคนทำดีไว้แล้วเราช่วยกันยกย่องเชิดชูให้ปรากฏ เพื่อให้ทุกคนรับรู้ว่าในผ้าดำสักผืนหากมีจุดเล็กๆ ซ่อนอยู่ก็ต้องหาจุดนั้นให้เจอ แล้วทำให้เป็นเรื่องใหญ่ให้ได้ หากพลิกหนังสือพิมพ์ไปจนทั่วจะพบว่าอย่างน้อย จะมีสักคอลัมน์ที่นำเสนอเรื่องการเสียสละของคนในสังคม หรืออาจเป็นหนังสือสักเล่มที่นำเสนอเรื่องราวดีจากกองหนังสือมากมาย แล้วแอบยิ้มกับความดีเล็กๆ ตรงนี้ก็จะเพิ่มความสุขให้กับชีวิตไม่น้อย!
- สุขซะที เมื่อมีทรัพย์
- ใช้จ่ายทรัพย์อย่างมีสุข
- รู้จักใช้หนี้ จะได้ไม่มีหนี้
- สุขไม่มีพิษ ทำชีวิตไม่มีโทษ
- ธรรมะเยียวยาใจมีรอยยิ้มเยียวยากัน
- น้ำไหนๆ ก็สู้น้ำใจไม่ได้
- คุณค่าที่เหลืออยู่
- รอยธรรมที่ฝากไว้
- พุทธชยันตี 2,600 ปี เเห่งการตื่นรู้
- ชีวิตที่มีธรรมเเค่หนึ่งวันก็น่าชม
ฯลฯ