เพราะความกตัญญูที่ทำให้ "หรรษมน" ต้องก้มหน้าใช้หนี้ที่ปู่เธอสร้างไว้ชีวิตของเธอ ต่อจากนี้ต้องอยู่ในกำมือของ "นลัญฐ์" เจ้าหนี้ไร้หัวใจ "สำหรับลูกหนี้อย่างคุณ ถึงผมเรียกว่าเมียก็จริง แต่ก็เป็นได้แค่เมียบำเรอเท่านั้น คุณเองก็ชอบไม่ใช่หรือ" เขาจะทวง "หรรษมน" คืนทั้งต้นทั้งดอก ให้สาสมกับความแค้นที่แสนยาวนาน ถ้ามันคือหนี้ปรารถนา ที่ต้องล้างด้วยร่างกายและหัวใจ แล้วผู้หญิงบอบบางอย่างหรรษมนจะทานทนไปได้สักแค่ไหน และเพราะเหตุใดน "ลัญฐ์" ถึงทั้งแค้นทั้งเกลียดชังเธอยิ่งกว่าใคร หากหนี้รักครั้งนี้มีหนี้แค้นเป็นแรงผลักดัน สุดท้ายใครกันที่จะต้องเป็นฝ่ายชดใช้...