เพราะคำว่า "บุญคุณ" ทำให้ "ลษิดา" ต้องจำนน ทั้งที่ "ธิปัตย์" เห็นเธอเป็นยัยกาฝาก ปากกล้า อวดดี หยิ่งจองหอง แต่แอบซ่อนไว้ในท่าทีไร้เดียงสา เขาจะกระชากกำพืดของเธอออกมา และขจัดเธอออกไปจากชีวิตเขาให้ได้ ทว่า...เสน่หาที่ตราตรึงทุกสัมผัส กลับเร่งเร้าให้เขาไขว่คว้าเธอมาครอบครอง แล้วเขาจะแปรเปลี่ยนความชัง ให้กลับมาเป็นรักได้หรือไม่? เอาใจช่วยกันได้แล้ว