หลังจากได้รู้ว่าอาการของ "ริกะ" ร้ายแรงแค่ไหนและอ่านข้อความที่เธอส่งผ่านมายังหนังสือเรื่อง รถไฟสายทางช้างเผือก "ยูอิจิ" ก็แทบทำให้ยิ้มอย่างร่าเริงให้ริกะเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ และรู้ซึ้งว่าตนไม่สามารถช่วยเหลือคนที่ชอบได้เลยแม้แต่น้อย แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะยิ้มและวางตัวปกติเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอแม้หัวใจจะเจ็บปวดและแตกสลายก็ตาม...
บทนำ เสียงคัมพาเนลลา 2
บทที่ 1 สิ่งที่เอ่อท้นกับสิ่งที่เก็บได้
บทที่ 2 หนึ่งวันในชีวิตนักเรียน
บทที่ 3 หนึ่งนาทีที่หยุดไว้
บทส่งท้าย สมุดบันทึกสีเทา