คำว่า "แม่ที่มีอยู่จริง" เริ่มได้รับความนิยมอย่างมากในระยะหลัง ๆ แม่หลายคนเข้าใจว่าความหมายของมันคือการอยู่กับลูกตลอดเวลา ห้ามออกไปทำกิจกรรมอื่น ๆ หรือแม้แต่ไปทำงานนอกบ้าน แต่ความหมายที่แท้จริงของ "แม่ที่มีอยู่จริง" หมายถึง การที่เราเอาใจใส่ลูกเสมอ สังเกตลูกเสมอในทุกเวลาที่อยู่ร่วมกัน เมื่ออยู่กับลูก พักจากทุกสิ่งให้ความสำคัญกับลูกเป็นอันดับแรก เพื่อให้ลูกรับรู้ว่าเขาคือคนที่สำคัญที่สุด
มาเป็นแม่ที่มีอยู่จริงกันเถอะ.. เพื่อให้ลูกของคุณเติบโตอย่างมีความสุข และใช้ชีวิตอยู่ในโลกนี้ได้อย่างเป็นตัวของตัวเอง แต่ยังคงมีสายสัมพันธ์ที่ดีกับคุณเสมอ เพราะนั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด ที่คุณจะมอบให้กับลูกได้
ภาค 1 แม่ที่มีอยู่จริง
- บทที่ 1 ยิ่งเยอะยิ่งดี
- บทที่ 2 หักล้างความเชื่อของแม่ยุคใหม่ : เลือกหนทางที่ดีกว่า
- บทที่ 3 "แม่ที่มีอยู่จริง" หมายถึงอะไร
ฯลฯ
ภาค 2 ผลเสียของการไม่ได้อยู่กับลูก
- บทที่ 7 ทำความเข้าใจผลเสียของการไม่ได้อยู่กับลูก
- บทที่ 8 เมื่อแม่ไม่มีอยู่จริง : ภาวะซึมเศร้าหลังคลอด และมรดกตกทอดของการไม่ได้อยู่กับลูก
ภาค 3 เปลี่ยนแง่มุมในบทสนทนา
- บทที่ 9 ทำไมเราถึงไม่ให้คุณค่าความเป็นแม่
- บทที่ 10 เราควรทำอย่างไรต่อจากจุดนี้ : จัดลำดับความสำคัญให้ความต้องการของครอบครัวมาก่อน
"แม่ที่กำลังสับสนว่าจะเลือกอะไรดี ระหว่างเลี้ยงลูกอยู่บ้าน หรือไปทำงานนอกบ้าน คือคนที่ต้องอ่าน "แม่ที่มีอยู่จริง""
-- เกล ซีฮี --
ผู้เขียนเรื่อง Passages and Daring : My Passages
หลายปีที่ผมพูด บรรยาย และเขียนเรื่องแม่ที่มีอยู่จริง สายสัมพันธ์และตัวตน เรื่องที่ทำให้เสียใจเรื่องหนึ่งคือเพราะอะไรตนเองจึงลังเลที่จะเขียนหนังสือเล่มนี้ด้วยตนเอง ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยจนมาถึงวันนี้ ที่ได้อ่านหนังสือแปลเล่มที่ท่านถืออยู่นี้ ซึ่งเขียนเหมือนกับที่ผมพูดมาตลอดทุกประการ หรือเป็นผมเองที่พูดเหมือนกับที่ผู้เขียนเขียนทุกประเด็น ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้เป็นนักจิตบำบัดสายจิตวิเคราะห์ จิตวิเคราะห์ เขียนและตีความได้ว่า "แม่ที่มีอยู่จริงในสามขวบปีแรก" เป็นเรื่องสำคัญสูงสุด แม่เป็นต้นธาร ไม่มีแม่คือไม่มีอะไรอีกเลย ความข้อนี้อาจจะฟังดูเกินจริงสำหรับผู้ไม่เชื่อจิตวิเคราะห์ แต่งานวิจัยระยะยาวช่วงหลัง รวมทั้งงานวิจัยวิทยาศาสตร์ด้านสมองใหม่ ๆ ได้ยืนยันเรื่องที่จิตวิเคราะห์เขียน โดยผู้เขียนได้ยกงานวิจัยบางชิ้นมาไว้ด้วย
-- นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ --
เราทุกคนล้วนทราบกันดีว่า "ความรักจากพ่อแม่นั้นมีผลต่อลูกในทุก ๆ ด้านอย่างมากมายมหาศาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านพัฒนาการทางร่างกาย สติปัญญา สังคม อารมณ์ และจิตใจ ความรักที่เป็นรูปธรรม ที่เด็กจับต้องได้มากที่สุด จึงไม่ใช่คำบอกรัก แต่เป็นเวลาคุณภาพที่พ่อแม่มีให้กับเขา เวลาที่ใช้ร่วมกันจะก่อเกิดเป็นสายใยแห่งความผูกพัน สร้างพ่อแม่ที่มีอยู่จริง และพัฒนาการมองเห็นคุณค่าในตัวเขาเองขึ้นมา" อย่างไรก็ตาม การรับทราบข้อเท็จจริงนี้เพียงประการเดียวโดยปราศจากการลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง ไม่อาจทำให้ลูกรับรู้ได้ว่า "พ่อแม่มีอยู่จริง" ในชีวิตเขาได้
-- เมริษา ยอดมณฑป --
นักจิตวิทยา