หุ่นยนต์จะอยู่รอดในป่าดงพงไพรได้ไหม?... เมื่อหุ่นยนต์รอซลืมตาเป็นครั้งแรก ก็รู้ว่าอยู่ตามลำพังบนเกาะร้างห่างไกล ไม่รู้ว่าไปถึงที่นั่นได้อย่างไร มาทำอะไร รู้แต่ว่าต้องเอาตัวรอดให้ได้ หลังผจญพายุโหมกระหน่ำ และรอดจากหมีที่จู่โจมทำร้าย เธอก็ตระหนักว่าทางรอดเดียวคือ ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม และเรียนรู้จากเหล่าสัตว์ ผู้ไม่ยินดีต้อนรับเธอบนเกาะนี้... เมื่อรอซค่อยๆ ผูกมิตรกับสัตว์ต่างๆ เกาะก็เริ่มเป็นเหมือนบ้าน จนวันหนึ่งอดีตลึกลับของหุ่นยนต์ก็หวนกลับมาทำร้ายเธอ
บราวน์เขียนเรื่องเปี่ยมชีวิตชีวาซึ่งนักอ่านวัยเยาว์ต้องติดใจ
-- นิวยอร์ไทมส์ --
เรื่องราวอ่อนโยนตรึงใจ
-- วอชิงตันโพสต์ --
องค์ประกอบโดดเด่นติดตาชัดเจน ตอนจบที่เหมือนไม่จบ จูงใจให้ถกเถียงเรื่อง ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและความรับผิดชอบ
-- รีวิวติดดาว สกูลไลบรารี่เจอร์นัล --