เมื่อคนสองคน (ไม่ว่าจะเป็นเพศวิถีแบบไหน) ตกลงใจใช้ชีวิตคู่ มีเรื่องให้ต้องปรับตัว 4 ครั้ง...
- หนึ่ง เมื่อย้ายมาอยู่บ้านหลังเดียวกัน
- สอง เมื่อมี หรือไม่สามารถมีบุตร
- สาม เมื่อเงินไม่พอใช้หรือคนหนึ่งเจ็บป่วยร้ายแรง
- สี่ เมื่อชราหรือเกษียณจากงาน สองคนนั่งว่างมองหน้ากัน
ช่วงเวลาเดียวที่สมองว่างเปล่าไม่มีอะไรให้คิด คือ ตอนที่เรายังไม่ได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน… พบกับงานเขียนเล่มใหม่ของ "นายแพทย์หมอประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์" ว่าด้วยเรื่องการรักษาความสัมพันธ์ฉันคู่รัก ของทุกคน ทุกวัย ทุกเพศวิถี ทุกรูปแบบคำจำกัดความ ทุกจังหวะย่างก้าวของความสัมพันธ์ ทั้งยามทุกข์ ยามสุข ยามลำบาก ยามเปลี่ยนแปลง หนังสือเล่มนี้จะคอยประคองทุกหัวใจที่มีรักเอาไว้ไม่ให้ร่วงหล่น เพราะในชีวิตคู่ ความรักเป็นองค์ประกอบสำคัญเสมอ หากรักเสียแล้วจะอย่างไรก็ไปต่อได้ หากหมดรักจะกลายเป็นอีกเรื่องหนึ่ง…
ท่ามกลางผู้คนหลายพันล้านคนในโลกใบนี้ ชีวิตแต่งงานนับเป็นความมหัศจรรย์ของคนสองคน ที่ได้มาพบกัน รักกัน และใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ชีวิตแต่งงานมักเริ่มต้นด้วยความรักหวานชื่น แต่เมื่อเวลาผ่านไป เรามักได้ยินคำว่า ความรักเจือจาง ชีวิตคู่เริ่มแปลกแยก ผู้เขียนเชื่อว่า ผัวเมียที่อยู่กินกันได้ยืนยาว ส่วนสำคัญคือ มีความรู้สึกเป็นเพื่อนมากกว่าคู่รัก เพื่อนที่รับฟังปัญหาความทุกข์ยากของเพื่อน เพื่อนที่กลับบ้านแล้ว อยากเล่าเรื่อง อยากเมาท์เรื่องที่เจอวันนี้ให้ฟัง ทั้งเรื่องดี เรื่องไม่ดี เรื่องสนุก เรื่องเศร้า เพื่อนที่เราสามารถระบายความในใจได้ทุกเรื่อง เสน่หาอาจจืดจาง แต่ความเป็นเพื่อนคือส่วนเติมเต็มให้ความรักยืนนาน ผู้เขียนเรียกเพื่อนคนนี้ว่า "เกลอแก้ว" เกลอแก้วที่อยู่เคียงข้างเราไปตลอดชีวิต
-- วัณชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ (จอบ) --
ฉันเป็นคนสันโดษ ต้องมีเวลาอยู่คนเดียวตามลำพังกับธรรมชาติ หรือขลุกอยู่กับฮอบบี้ใหม่ ๆ ถ้ามีผัวขี้งอน เรียกร้องความสนใจคงอยู่กันได้ไม่ยืนยาว แต่พี่จอบเป็นคนมีความสุขกับตัวเอง มีเรื่องสนใจทำของตัวเอง เมื่อเมียโผล่คืนกลับจากเวลาส่วนตัวจะหน้าบานต้อนรับเกลอแก้วเสมอ เพราะถึงเวลาเมาท์มอยเล่นกันแล้ว ไม่แน่ใจว่าโอกาสที่คนสองคนในโลกกว้างจะโคจรมาเจอ
กันเป็นเกลอแก้วอยู่ด้วยกันจะมีมากน้อยแค่ไหน เรารู้แต่ว่าเราโชคดีกันจริง ๆ เกื้อกูลกัน แต่ไม่เบียดเบียนกัน
-- สรณัชฎ์ กาญจนะวณิชย์ (อ้อย) --