นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมเธอถึงควบคุมอะไรไม่ได้สักอย่าง!... "นีรดา" เกลียดตัวเองที่เผลอยิ้มยามมองปิ่นโตน้อย ๆ ของเขา เกลียดเวลาที่ออกมาจากห้องฉุกเฉิน แล้วพบว่าเขายังนั่งรอเธออยู่ เกลียดหัวใจไม่รักดีของตัวเอง... กุมารแพทย์สาวพยายามตอกย้ำตัวเองว่าเธอไม่ชอบใจความเจ้ากี้เจ้าการของ "กรรณ" เลยสักนิด แต่ดูเหมือนกระบวนการทางความคิดจะสวนทางกับหัวใจ บ่อยครั้งที่เธอหลุดยิ้มออกมา และนั่นก็ยิ่งทำให้กรรณได้ใจ เขาคงคิดว่าเธอคงจะง่ายไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาเป็นทางผ่านในชีวิตเขากระมัง แต่คอยดูเถิด เธอจะแสดงให้เขาดู ว่าคนอย่างเธอไม่ง่าย และไม่ได้ชอบเขาด้วย! แต่รอยยิ้มเหมือนรู้ทัน การตื้อแบบไม่ยั้งของเขา มันทำให้เธอหัวปั่น ทั้งที่เธอเคยทำตามแผนชีวิตและควบคุมทุกอย่างได้ด้วยดีมาตลอด ระบบชีวิตของเธอกำลังตีรวน เพราะโคแก่ที่ชื่อ "กรรณ" เพียงคนเดียว