เรียกค่าไถ่! ค้าแรงงานเถื่อน! ค้าประเวณี! แต่ละคำที่ผุดขึ้นมาในหัวสมอง ทำเอาคลิมาลย์ต้องสั่น เมื่อเธอถูกลักพาตัวมาล่องเรืออยู่กลางทะเลสีครามเวิ้งว้าง และคนที่จับตัวเธอมาไม่ใช่โจรสลัดปิดตาข้างเดียวหนวดเครารุงรัง แต่กลับเป็นหนุ่มหล่อมาดขรึมลูกครึ่งอเมริกันไทย นัยน์ตาสีเฮเซลนัทที่ทำให้เธอเกือบจะละลายแล้วละลายอีกจนอยากจะร้องดังๆ ว่า อยากจะปล้นก็ปล้นเถอะ เอาหัวใจของฉันไปเลย นายมาร์คบ้า!