"หลินไต้อวี้" แสดงท่าทีเมินเฉยต่อ "เจี่ยเป่าอวี้" เขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ "หลินไต้อวี้" กลับมาเป็นเหมือนเดิม ถึงแม้หลินไต้อวี้จะยอมกลับมาคุยกับเขาแล้ว หากแต่ "เจี่ยเป่าอวี้" ยังคงสัมผัสได้ถึงความห่างเหินที่มีอยู่เลือนลาง "หลินไต้อวี้" ตัดพ้อคนเองว่าเป็นคนไร้วาสนาไม่มีค่าคู่ควรกับเขา "เจี่ยวเป่าอวี้" ได้ยินดังนั้นจึงไม่อาจระงับความโกรธไว้ได้อีก เขาหวังทำลายหยกอันน่ารำคาญนี้ให้แตกสลาย หากว่า "หลินไต้อวี้" จะรู้สึกดีขึ้น เขาเพียรพยายามมาตลอดเพื่อให้ "หลินไต้หวี้" เข้าใจความรู้สึกในใจของเขา แต่ก็ทำได้เพียงเก็บความในใจเอาไว้ เมื่อคนทั้งสองยากจะเอ่ยปาก สิ่งที่แสดงออกจึงไม่ชัดเจน การสื่อสารโดยไร้คำพูดจะสร้างความทรมานให้คนทั้งสองเช่นไร ติดตามพร้อมกันได้แล้วในเล่ม