"ยัยเต้าหู้" ฉายาของเธอที่น้องชายฝาแฝดเรียกจนชินปากดังวนเวียนอยู่ในหัวตั้งแต่เธอจำความได้ ทำไมยะ หน้าจืดแล้วมันไปกระสบส่วนไหนของนายกัน และที่ยอมไม่ได้คืออีตานี่พูดว่า "เป็นฝาแฝดกันแท้ๆ แต่กลับไม่มีเสน่ห์เอาซะเลย" นี่แหละที่ทำให้เธอคับแค้นใจอยู่ในอกอันน้อยนิดนี้ เชอะ ไม่มีแฟน เธอก็สุขสบายดี
แม้ปากจะพูดไปอย่างนั้น แต่ในใจเธอมันตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง คิดแล้วกลุ้ม ร่ายคาถาใส่ตุ๊กตาดอลฟี่หน้าหล่อนี่ซะเลย เพี้ยงๆๆๆๆ มาเป็นแฟนเธอซะดีๆ อาจจะดูเหมือนเฉียดใกล้คำว่าบ้าไปนิด แต่เธอคงจะต้องบ้าจริงๆ ถ้าไม่เห็นดอลฟี่รูปงามนั่นตัวเป็นๆ แบบมีเลือดมีเนื้อมายืนหน้าบ้าน ตอนวิกาลแบบนี้น่ะ แถมยังพูดแปลกๆ บอกว่าเธอเป็นเจ้านายเขาอีก พูดแล้วนึกถึงจำเลยรัก งั้นเขยิบมาให้ยืนกอดให้ชื่นใจหน่อยซิ...