"เจมีน่า" ก้าวเท้าไปยืนใกล้เขา กวาดสายตั้งสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วจึงกลับไปมองที่ไหล่ขวาซึ่งมีผ้าพันแผลไว้ "จูน" ทราบข่าวว่า "พี่ปูน" ถูกยิง ความจริงจูนไม่ได้อยากมาเยี่ยมนะคะ แต่ไม่ทราบว่าขึ้นเครื่องมาได้อย่างไร เมื่อเห็นอาการของเขาไม่ได้หนักหนาและกำลังเตรียมตัวกลับบ้านก็หายตกใจ แต่เธอขึ้นเครื่องมาแบบงงๆ แบบนี้จะให้หมายถึงอะไรอีก เธอก้มีความรู้สึกดีๆ มอบให้เขาไม่ใช่เหรอ "ภาสกร" ฉีกยิ้มกว้างใช้มือข้างที่ไม่เจ็บถึงร่างอวบอิ่มนั้นมากอดแนบอก ส่งสายตาไล่ทนายกับลูกน้องอีกสองคนให้ออกไปจากห้องนี้..