ยามค่ำคืนที่ลมแรง คลื่นลมในทะเลปั่นป่วน เสียงครืนครั่นทำให้ "นางฟ้า" มุดมุ้ง มาซุกกายอยู่กับเขา เหมือนเด็กๆ ที่หวาดกลัว "สายชลจ๋า...ให้นางฟ้านอนด้วยนะ นางฟ้ากลัว" เธอเอ่ยเสียงสั่น กายบางสั่นระริก พร้อมทั้งซุกกาย และหลับอยู่กับอกอุ่นของเขาทุกครั้ง ธรรมชาติในกายของสายชลตื่นตัว จนหัวอกแทบระเบิด มันร้อนรุ่มจนเขาแทบจะขาดใจ แต่เขาก็ไม่กล้าหักหาญน้ำใจเธอ และมองเธอเหมือนสมบัติล่ำค่า ที่เปราะบางและน่าทะนุถนอม เมื่อไหร่นะ...เขาจะทำให้นางฟ้าแสนสวย ได้รู้จักกับ...ความรัก