ผลงานรวมเล่มจากคอลัมน์ D-Type ในนิตยสาร IMAGE ที่เริ่มจากการหยิบจดหมายของผู้อ่านมาตอบ สลับฉากด้วยการเขียนบทความ บางครั้งก็หยิบเอาเพลงไทยมาเปิดเรื่อง ระยะหลังหนักไปทางนำเพลงฝรั่งมาแปลเป็นกลอนสี่สุภาพบ้าง ไม่สุภาพบ้าง ด้วยสำนวนครื้นเครงประกอบกัน ด้วยการเขียนแบบเย้าแกมหยอก ปลอบแกมล้อ และอารมณ์ขันแกมเสียดสี อ่านแล้วจึงมักจุดติดรอยยิ้มเจือเสียงหัวเราะได้เสมอ ช่วยสะกิดให้ผู้อ่านหยุด และฉุกคิดไปพร้อมๆ กับความหรรษาในภาษาของเขา
- "ดี้" ยาสามัญขนานดีประจำบ้าน
- คำอัตตนิยม (นิยมตัวเอง)
- มรณานุสสติ
- ครัวที่ต้องครอบ
- ธรรมชาตินี้และชาติหน้า
- ฝันเอ๋ยฝันมา อย่าให้ฝันหาย
- I Write the Songs
- ผมก็ไม่เห็นด้วยกับผม
- ปัญหาครอบครัว ก็ปั่นหัวเป็นครั้งครา
- มองโลกในแง่กลม
ฯลฯ